Category Archives: కవితలు

ఆడదాన్ని వివస్త్రను చేసి అవమానించామని

ఏగిలివారక ముందే శుద్ధి కార్యక్రమం మొదలు

ఎవరు చూసారురా ఆడవారిని సమానంగా? తండ్రి చూసాడా? తల్లి చూసిందా? అన్న చూసాడా? ఎవరు చూసారురా ఆడవారిని సమానంగా? మేనమామ చూసాడాÑ మేనత్త చూసిందా? తాతయ్య చూసాడా? అమ్మమ్మ చూసిందాÑ నానమ్మ చూసిందా?

నిత్యం నిప్పు రాజేసి వండి వడ్డించే వంటింటికే నిప్పంటించాలనే ఆలోచన కుటుంబ వ్యవస్థనే కూల్చేస్తుంది!

ఎక్కడా… సొంతంగా నిలబడలేని వానికే ఎక్కువ ఆరాటం…

ఆధునిక అమ్మాయీ! ఒక్కసారి నీ బలమెంతో దృష్టి సారించుకో కర్కోటక రక్కసి మూకల నుంచి

నేను ముఖమైనా కడగలేదు, పాచిముఖంతోనే పరమాన్నం వండిపెడితే చెమట చుక్కల కంపులోనే ఘుమఘుమల వాసనలు పుట్టించిన

వెలకట్టలేని త్యాగాలు, ఎల్లలు లేని ప్రేమలు, కొదవ లేని జాలి,

కృతజ్ఞతలు మీరు మాతో చేయించిన నగ్నకవాతుకి కృతజ్ఞతలు మమ్మల్ని మీరు నగ్నంగా మాత్రమే

సృష్టికే మూలమై చెలగేను స్త్రీమూర్తి చిరునగవు మోముపై నిలిపేను స్త్రీమూర్తి

మేకప్‌ వేసుకున్న నవ్వు మూల మలుపుపై ఎదురవుతుంది

కులమతాల కుచ్చుటోపీలలో శిరసు వుంచి, శిరమువంచి సలాములు కొడుతూ సంకుచిత ఆలోచనలతో

ఆడది అబల కాదు సబల అంటూనే ఏనాడైనా ఆమెకు బలాన్ని నిరూపించుకునే అవకాశాన్నిచ్చావా…? ఆకాశంలో సగమంటావు అవనిలో అర్ధభాగం నువ్వేమంటావు

ఎక్కడున్నా… ఏం చేస్తున్నా… మనసంతా ఒకటే ఆతృతతో కూడిన దిగులు తెరలు… తెరలుగా… పొరలు… పొరలుగా అలుపన్నదే లేకుండా… ఆగడమన్నదే తెలియకుండా

ఎప్పుడూ ఆలోచించి వుండవు అడుగు బైట పెడుతూ వున్న నిన్ను ఎన్నిసార్లు తరచి చూసుకుంటుందో…!!

స్త్రీలంతా విషాదాన్ని తలకెత్తుకుని ఒక్కళ్ల పై ఒక్కలుగా ఏతం పోస్తున్న దుఃఖంతో వలపోస్తూ ఎట్లా తెల్లారుతుందో ఎట్లపొద్దు