సంద్రం వైపు… అలా
ఎంతసేపని చూస్తావు?
చూసి చూసి నీ కళ్ళు
కాయలు కాయవల్సిందే!
లోతే తెలియని అగాధంలో
నువ్వు విసిరేసిన నాణెం
నీకింకా కనబడదని తెల్సుకో!
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా
ఎన్నాళ్ళని ఏడుస్తావు?
విదిలించుకున్న బంధాలు
మేకవన్నె గాంభీర్యం చూసాక
జిత్తులమారి వినయాలన్నీ
మోసపూరితమని తెల్సాక
నువ్వు కలవాలనుకున్నా
నీదరి చేరేవారే లేరని తెల్సుకో!
కాళ్ళు అరిగేలా తిరుగుతూ
కొత్త పరిమళాలను
పూసుకున్నంత మాత్రాన
నువ్వు ముంచెళ్ళిన పుట్టి
నిన్నూ ఏదో… ఒకరోజు
నడిసంద్రంలో ముంచేస్తూ
చేతులు దులిపేసుకుంటుందని
కుళ్ళిన నీ మనసుకు తెలియదులే!
నిక్షిప్త రహస్యాలన్నీ
రహదారుల్లో హత్యలై పోయాక
రక్తాశ్రువులను వెదజల్లుతూ
మనసును అంతం చేసుకుంటూ
నువ్వు కనుమరుగయ్యాక
శవాల ఆనవాళ్ళను
మృత కళేబరాలను
ఎన్నాళ్ళని దాస్తారు… ఎవరైనా!
జీవితం జీవించాలంటే
యుద్ధమొకటే మార్గం
ఏ యుద్ధంలోనూ అందరూఊ
గెలవరు
ఓడిన ప్రతివారూ… మళ్ళీ
యుద్ధానికి సన్నద్ధం కావాల్సిందే!
మోసగాళ్ళు వెన్ను చూపెడ్తారు
పిరికివాళ్ళు మధ్యలో వదిలేస్తారు
నీతిపరులు ఏటికి ఎదురొడ్డి
విజయాన్ని సాధిస్తారు
జీవించడమంటే…?
గెలుపోటముల సంధీ
సమరాలే…!
ఓడినా గెలిచినా యుద్ధం
అనివార్యం!
